Z głębi serca akceptuję motto, — „Ten rząd jest najlepszy, co rządzi najmniej”; a chciałbym to motto widzieć jak działa, tym prędzej i bardziej systematycznie. Kiedy je ziścić, urasta ono do porzekadła w jakie też wierzę: „Ten rząd jest najlepszy, który nie rządzi wcale”; a kiedy ludzie są zdecydowani, taki będzie rząd, jaki jest ich wola mieć.
■Próbka |Sample
Standard Copyright © Teresa Pelka
Standardowe prawo autorskie
All rights reserved | Wszystkie prawa zastrzeżone
Henry David Thoreau pisał kiedy w USA było niewolnictwo. „Nawet przez chwilę nie rozpoznaję tej politycznej organizacji jako mój rząd, bo sprawuje też urząd nad niewolnikami”, stwierdził. Z pewnością niewolnictwo zainspirowało jego zapytanie, „Czy demokracja jaką znamy jest ostatnim możliwym w ustroju ulepszeniem? Czy nie da się postąpić dalej, ku uznaniu i zorganizowaniu praw człowieka?”
Nie zgadzam się z autorem gdy twierdzi, „Nie będzie nigdy naprawdę wolnych i oświeconych Stanów, o ile państwo nie uzna ludzkiej jednostki za wyższą i niezależną zdolność, od której pochodzi zdolność i autorytet państwa, oraz nie zacznie ludzkiej jednostki traktować stosownie”. Jeden człowiek to jeden człowiek, a postęp w ramach demokracji okazał się dotąd najlepszym by prawa człowieka chronić.
Nie przekonuje mnie zalecenie by czynnie kojarzyć karcer z honorem — „Pod rządem który więzi ludzi niesłusznie, prawdziwe miejsce dla człowieka sprawiedliwego to też więzienie”. Nie uważam elokwencji za możliwie jedynie wymowę — „Elokwencję kochamy dla niej samej, a nie dla jakiejkolwiek prawdy którą by mogła wymówić”. Kwestię niewolnictwa rozwiązała jednak dopiero wojna domowa. Pozostaję tłumaczką, a osobom zainteresowanym polecam także ■Politykę Arystotelesa: wygląda na jedną z lektur autora. Praca w toku.
PUBLIC DOMAIN TRANSLATION — © & CC 